Door Volker Schmidt, Senior Portfolio Manager bij Ethenea
Volker Schmidt |
Vorig jaar introduceerde de huidige - en waarschijnlijk komende - Fed-voorzitter Jerome Powell het concept van "average inflation targeting". Dit houdt in dat de centrale bank een overschrijding of onderschrijding van de inflatiedoelstelling op korte termijn zal toestaan zonder tegenmaatregelen te nemen, zolang verwacht wordt dat de inflatie op lange termijn terugkeert naar de doelstelling.
De Amerikaanse economie bevindt zich sinds mei 2021 in deze situatie, met inflatiepercentages van 5% of meer. De Amerikaanse Federal Reserve houdt echter vast aan zijn verwachting dat de inflatie het komende jaar weer zal dalen tot 2%.
De beleggers keken opnieuw uit naar de verwachte tapering van de activa-aankopen door de Fed. Veel centrale bankiers hebben zich onlangs over dit onderwerp uitgelaten en - afhankelijk van hun persoonlijke inschatting - opgeroepen tot eerdere of latere tapering. Maar zoals zo vaak het geval in de afgelopen tijd, hebben de Amerikaanse centrale bank en Jerome Powell de verwachtingen op dit punt niet waargemaakt en geen duidelijke indicatie gegeven over wanneer de tapering zou beginnen. Hoewel hij de markten wel waarschuwde voor een op handen zijnde tapering, blijft het zeer onduidelijk wanneer de activa-aankopen tot nul zullen worden teruggebracht.
Dit is geen complete verrassing, ook al betekent het dat het symposium in Jackson Hole dit jaar niet een van de meer memorabele zal zijn. De geplande Fed-vergaderingen in juni en september van elk jaar zijn echter belangrijke datums. Dan herziet de Amerikaanse Federal Reserve geregeld zijn economische vooruitzichten en de prognoses voor de toekomstige ontwikkeling van de rentevoeten van de centrale bank, die bekend staan als zijn "dot plot".
Tijdens deze vergaderingen bespreken de Amerikaanse centrale bankiers onder meer het tempo van de toekomstige aankopen van activa. Het is dus de moeite waard om de datum van de volgende vergadering - 21 en 22 september - te noteren, waarvan het eindresultaat gewoonlijk pas op de tweede dag wordt bekendgemaakt.
Een cruciale factor bij de tapering is de vraag hoe de Amerikaanse arbeidsmarkt zich in de toekomst zal ontwikkelen. Volgens de statistieken van het Amerikaanse ministerie van Arbeid ligt de arbeidsparticipatie buiten de landbouw nog altijd bijna zes miljoen lager dan in februari 2020. Jerome Powell merkte weliswaar op dat de arbeidsmarkt zich snel herstelt, maar dat dit nog steeds niet genoeg is om een tapering te rechtvaardigen. Hij benadrukte ook dat in de cijfers de status van sommige werknemers ten onrechte als werkend wordt weergegeven.
Het is dus begrijpelijk dat de Fed een zekere voorzichtigheid aan de dag legt. Een onverwacht sterk herstel van de arbeidsmarkt zou echter kunnen leiden tot een snellere tapering. Het afbouwen van de activa-aankopen blijft een positieve monetaire stimulans, zij het met minder effect en afnemend tot nul zodra de laatste obligatie is aangekocht.
Hoewel de activa-aankopen van de Federal Reserve slechts één factor zijn in de ontwikkeling van de langetermijnrendementen, beperken ze gedurende een bepaalde periode de stijging van de rendementen ten gevolge van hogere inflatieverwachtingen.
De voorzichtige aanpak van de Amerikaanse centrale bank houdt natuurlijk ook het risico in dat zij in de toekomst de rente veel hoger zal moeten optrekken dan verwacht. Dit suggereert op zijn minst dat de Amerikaanse rentecurve steiler zal worden. Het is nog steeds erg moeilijk om de inflatietrend te lezen. Hoeveel van de factoren - zoals de stijging van de prijzen van tweedehands auto's, de houtprijzen of de vervoerskosten, die verantwoordelijk zijn voor de recente stijging van de consumentenprijzen tot 5% - zullen vertragen of omkeren?
En welke zullen aanhouden? Tenzij de lonen - en vervolgens de huren - sterk stijgen, zal een duurzame stijging van de inflatie tot meer dan 2% nauwelijks mogelijk zijn. De huidige overschrijding van de inflatie zal volgende zomer het tegenovergestelde effect opleveren en een mogelijk langdurige opwaartse trend van de inflatie tenietdoen. Het is niet zo onwaarschijnlijk dat de inflatie in de VS volgende zomer opnieuw onder de 2% zal liggen, hoewel de prijsstijging onder de oppervlakte blijft versnellen.
Anderzijds zouden de prognoses van de Fed juist kunnen blijken en zou de Amerikaanse inflatie zich weer op 2% kunnen stabiliseren. In dit opzicht moeten de beleggers voorzichtig zijn bij de interpretatie van de cijfers. Aanhoudende onzekerheid is ook een oorzaak van hogere rendementen aan het lange eind van de Amerikaanse curve.
We wachten dan ook met ingehouden adem op de komende Fed-vergaderingen en vragen ons af of het Jackson Hole-symposium van volgend jaar er weer een voor de geschiedenisboeken zal zijn.