Het beleggingsmodel van Josef Lakonishok klinkt als een vrij standaard selectiemodel maar laat toch al lange tijd vrij sterke rendementen zien. Over de afgelopen leverde dit selectiesysteem voor de Amerikaanse aandelenbeurzen een rendement op van gemiddeld 11 procent per jaar.
Josef Lakonishok |
De rode draad van deze screener is de harde eis voor aandelen met lage koers/winst-verhoudingen in combinatie met een positief momentum. Tijd om een korte blik op deze screener te werpen.
Josef Lakonishok, Ph D., thans betrokken bij het Amerikaanse LSV Asset Management, is zeer bekend van de diverse aandelenonderzoeken met Andrei Shleifer Ph. D en Robert Vishny Ph. D. Veel van hun werk (ruim 200 publicaties) was op het gebied van gedragswetenschappen voor de financiële markten (behavorial finance) en tevens publiceerden ze veel over value beleggen. Bekende titels hiervan zijn o.a. “ Momentum Strategies”, Contrarian Investment, Extrapolation and Risk” en “Earnings Quality and Stock Returns; The Evidence from Accruals”.
Net als de meeste andere value beleggen goeroes zoals Warren Buffett , Joel Greenblatt en Josef Piotroski hanteert Lakonishok ook een relatief vaststaand filtermodel. De belangrijkste criteria van Lakonishok zijn in een notendop samen te vatten: de aandelen moeten in een positieve trend zitten en diverse waarderingsvariabelen moeten relatief laag staan.
De reden om ook momentum mee te nemen als variabele is een bekende: een aandeel kan nog zo goedkoop en aantrekkelijk zijn maar als de hele markt het negeert dan blijft het goedkoop of wordt nog goedkoper. Er moet volgens Lakonishok wat beweging omhoog in het aandeel zijn zodat het wat meer op de radar van de beleggers komt.
Qua hoeveelheid variabelen is het model van Lakonishok dus vrij streng. U kunt dit zien als een jaarlijkse keuring voor een auto: ook hier moet er aan veel variabelen voldaan worden alvorens de auto goedgekeurd kan worden. Het Lakonishok-model is daarom ook te vergelijken met het F-Score model van Josef Piotroski dat ook behoorlijk veel eisen stelt aan een aandeel.
Het resultaat hiervan is natuurlijk wel dat de uiteindelijke selectie van aandelen heel beperkt kan zijn. Het kan zelfs zijn dat er überhaupt geen aandelen na de filtering overblijven. Dit zagen we bijvoorbeeld vaak in 2015 bij het F-Score model van Piotroski.
Het feit dat er behoorlijk vaak maar een vrij laag aantal aandelen na de filteringen overblijft is echter wel zorgwekkend. We weten echter maar al te goed dat er geen enkel aandelenselectiemodel continu goede resultaten op kan leveren. Risicospreiding blijft dan ook essentieel. Maar als de filtering maar een beperkt aantal aandelen oplevert dan levert dit dus ook een zeer hoog risico op (hoe meer aandelen hoe meer spreiding hoe lager het risico).
We zien bijvoorbeeld dat het Lakonishok model dit jaar een nipte plus heeft van 1,8 procent terwijl het gemiddelde Amerikaanse aandeel ruim 8 procent hoger staat. Dito underperformance zagen we vorig jaar ook bij het F-Score model van Piotroski dat ook met een enorme min van ruim 20 procent zelfs noteerde. Over de afgelopen 5 jaar won het Lakonishok model circa 7,6 procent per jaar.
Jaarrendementen exclusief dividenden
De bovenstaande grafiek toont de gemiddelde jaarrendementen van het model van Lakonishok (blauw), F-Score Piotroski (rood) en het gemiddelde Amerikaanse en Europese aandeel over de diverse periodes. Zo zien we dat het gemiddelde Amerikaanse en Europese aandeel over de afgelopen jaar circa 2,5 procent op jaarbasis opleverde. De screeners van Lakonishok en Piotroski deden het met winsten van dus 11 en 14 procent fors beter. Ook op de kortere termijn, over de periode mei 2011 tot en met mei 2016, zien we dat de beide valuescreeners het behoorlijk beter hebben gedaan dan het gemiddelde aandeel.
Over de afgelopen3 jaar zien we dat het selectiemodel van Piotroski met een behoorlijke min van bijna 5 procent noteren. Dit komt deels natuurlijk ook doordat het model, net als die van Lakonishok, vaak maar met een kleine selectie van aandelen werkt.
Hiermee willen we dus nog maar weer eens benadrukken dat er absoluut geen ‘werkende’ modellen bestaan. Ons inziens moet de belegger te allen tijde zijn aandelenportefeuille fors spreiden over een hoog aantal (zeker 30) aandelen. Zo vertelde 1 van Amerika’s bekendste aandelengoeroes, James O’Shaughnessy ondergetekende zelfs dat ook bij het aandeel Enron in zijn aandelenselectie had zitten en we weten allemaal hoe dat afliep.
Analist.nl Nieuwsdienst: +31 084-0032-842
nieuws@analist.nl
Copyright analist.be B.V.
All rights reserved. Any redistribution, duplication or archiving prohibited. analist.be doesn't warrant the accuracy of any News Content provided and shall not be liable for any errors, inaccuracies or for any actions taken in reliance thereon.