Het investeren in aandelen die dividenden uitkeren (zeg maar 'dividendbeleggen) geldt bijna overal ter wereld als een hele bekende aandelenstrategie. Met een dividenduitkering bedoelen we een betaling door een (beursgenoteerd) bedrijf aan haar beleggers. Doorgaans zijn de dividenduitkeringen van Europese bedrijven 1 maal per jaar. Amerikaanse bedrijven keren echter heel wat vaker (doorgaans) hun dividenden uit. De ontvangen dividendtransacties door de bedrijven zijn een compensatie voor de risico's die de beleggers nemen. Beleggers in aandelen lopen de hoogste risico's: zij hebben 0,0 zekerheid. De banken en andere vreemd vermogenverschaffers hebben de hoogste zekerheden op de activa van een bedrijf. Beleggers in aandelen hebben dus totaal geen enkele aanspraak op wat dan ook. De dividenduitkeringen van bedrijven zijn de enige manier om hun aandelenbeleggers te compenseren voor hun gedane investeringen. De ex-dividend dag is de dag dat een belegger de desbetreffende aandelen in bezit moet hebben gehad om later het dividend te mogen ontvangen.
Als voorbeeld: stel dat het aandeel Philips nu 30 euro kost en het een week later 1 euro aan dividend uit zal gaan keren, dan daalt op de ex dividend dag het aandeel doorgaans met de hoogte van het dividend. Alles over het dividend Philips bieden wij uiteraard hier aan. In dit geval dus die ene euro.deze zit als het waree niet meer in de koers van het aandel verwerkt want het 'valt er uit' na de ex-dividend datum. Dit is dus een zogenaamde 0-euro operatie want het maakt per saldo niets uit. Maakt het dan dus blijkbaar geen onderscheid om wel of geen dividenduitkerende aandelen te kopen? Zeker, op de korte termijn is dit toch echt pure tijdsverpilling voor de beleggers.
Dit komt doordat informatie over dividenden doorgaans extreem sterk in de koersen verwerkt wordt (verdisconteerd wordt). Meer of minder dividend maakt dus eigenlijk in theorie niet uit.
Maar waarom zouden we überhaupt dividenduitkerende aandelen kopen? Als we op de langere termijn kijken dan constateren we dat aandelen die dividenden uitkeren doorgaans van betere kwaliteit zijn dan de aandelen die dat niet doen.
De mogelijkheid van het kunnen uitkeren van dividenden kan worden gezien als een kwaliteitsindicator. Want als een bedrijf geen dividenden uit kan keren is het blijkbaar van een lagere financiële kwaliteit. Dat bedrijven überhaupt dividenden uit kunnen keren kunt u zien als een goede kwaliteitsindicator.
Uiteraard is dit heel erg kort door de bocht want er zijn nog tal van andere variabelen die de kwaliteit (lees: onder- of overwaardering) van een aandeel beoordelen. Wanneer we naar de historische rendementen kijken van aandelen die dividenden uitkeren ten opzichte van de aandelen die dat niet doen dan zien we op de korte termijn vrijwel geen onderscheiden. Echter op de langere termijn zien we echter hogere totaalrendementen (koersrendementen + dividendrendementen) voor de aandelen die dividenden uitkeren. Dit wordt verklaard door het rente-op-rente effect. Dit komt neer op een progressief effect door dat de ontvangen dividenden herbelegd worden en die op hun beurt ook weer dividenden ontvangen. Zodoende ontstaat er een soort sneeuwbaleffect.
U kunt dit zien als een jonge boom die na verloop van tijd steeds meer appels geeft. De befaamde wetenschapper Albert Einstein noemde dit rente-op-rente effect ook al het 8e wereldwonder. Bekende dividendbeleggers zijn onder andere Jorik Van den Bos (Kempen), John D. Rockefeller en T. Boone Pickens.
Over het uitgekeerde dividend wordt in bijna alle landen dividendbelasting ingehouden. Deze dividendbelasting is echter vaak voor een gedeelte terug te vorderen. Een bedrijf dat hier in gespecialiseerd is, is het in Woerden gevestigde Mylette. Een van de redenen om dividenden apart te belasten is het voorkomen van belastingontwijking: in een stelsel waar geen dividendbelasting is het namelijk mogelijk om inkomstenstromen via dividenden te laten verlopen en zo de inkomstenbelasting te omzeilen. Het is echter doorgaans alleen rendabel bij hele grote posities in een aandeel om de ingehouden dividendbelasting terug te kunnen vorderen.
Dit omdat de kosten van alle administratieve handelingen doorgaans veel hoger zijn dan het terug te ontvangen bedrag. Het breakevenpunt om ingehouden dividendbelasting terug te vorderen ligt op circa 250 euro. Dit betekent dat indien u per aandeel een totaal van minder dan 250 euro aan ingehouden dividendbelasting heeft dat dan de kosten om het terug te vorderen daar boven liggen. Wij raden dus aan om niet te veel te focussen op de hoogte van uw ingehouden dividendbelastingen.
Dividenden zijn echter nooit stabiel en wisselen door de tijd heen. Bedrijven kunnen a la minuut aankondigen om te stoppen me het uitkeren van dividenden aan haar aandeelhouders. Beleggers volgen de berichtgeving van de dividenduitkeringen ook extreem nauwkeurig.
Wanneer een bedrijf zegt het dividend per aandeel te verlagen of zelfs in te trekken dan zien we meestal hele forse reacties op de beurzen. Dit is natuurlijk geen verassing want beleggers krijgen per aandeel minder of geen dividend. In het geval van een aanpassing van het dividend dan zien we dit dus direct terug op de aandelen-en optiebeurzen (in het geval er opties op het desbetreffende aandeel uitstaan).
Het voeren van een dividendstrategie is dus zeker geen saaie laat staan makkelijke strategie. Historische dividenden zijn niets anders dan historische cijfers en bieden dus eigenlijk weinig houvast voor de toekomst. Het is dus echter totaal irrelevant om puur naar de hoogte van het dividend te kijken want zo stapt in de zogenaamde 'value trap'.
Door puur op jacht te gaan naar een hoog dividendrendement loopt u een groot gevaar riskante aandelen te kopen. Het is voor beleggers dus zaak om naar het totale plaatje te kijken. Financieel moet het natuurlijk wel mogelijk zijn dat een bedrijf dividenduitkeringen doet.
Belangrijke financiële variabelen om naar te kijken zijn onder andere de kaspositie, de solvabiliteit (de verhouding tussen het eigen en het vreemd vermogen), de kasstromen en de winst. Uiteraard zijn al deze variabelen op zich zelf ook weer onvoorspelbaar en ook superbeleggers zoals Warren Buffett of Joel Greenblatt durven geen pogingen doen om deze accuraat te voorspellen.
Beiden kunnen natuurlijk waar zijn maar in de financiële wereld weten we het nooit. Er zijn zat voorbeelden van aandelen met hoge dividendrendementen die daarna stevig in elkaar klapten of zelfs failliet gingen.
Denkt u bijvoorbeeld maar aan Conseco, Refco en BankUnited Financial. Genoemde aandelen hadden hele forse verwachte dividendrendementen op basis van de koersen destijds versus de verwachte dividenduitkeringen. Wanneer de hoogtes van de dividenden werden verlaagd stortten de koersen in elkaar. Waarna de koersen nog verder instortten toen de dividenduitkeringen helemaal geschrapt werden.
De dividendhoogte is verder niets anders dan het gemiddelde van wat de analisten verwachten. Bedrijven geven veel verwachtingen over hun dividenden maar deze moeten officieel nog door de zittende aandeelhouders via de algemene vergadering van aandeelhouders worden goedgekeurd. Het geschied in de praktijk eigenlijk nooit dat aandeelhouders een lager dividend willen, eerder wensen ze een hoger dividend per aandeel.
Dividendaristocraten zijn de bedrijven die jaar in jaar uit een hoger dividend hebben kunnen uitkeren aan hun aandeelhouders. U raadt natuurlijk al dat dit er naar verloop van tijd steeds minder zijn want de spoeling wordt steeds dunner. Beroemde aandelen die een dividendaristocraat zijn, zijn onder andere Legg Mason , Pitney-Bowes en Family Dollar Stores .
De rendementen van deze aandelen zijn op de langere termijn ook bizar hoog geweest. Het rente-op-rente effect (het effect van herbeleggen) is hier de verklaring voor. Maar staart u zich hier ontegenzeggenlijk niet blind op.
Historische cijfers, prestaties en rendementen zeggen simpelweg weinig over de toekomst. Uiteindelijk is het onmogelijk dat een bedrijf continu haar dividend per aandeel kan verhogen (bedrijven kunnen uiteraard ook niet permanent overeind blijven). De strategie van de dividendaristocraten benadrukt heel erg goed de hoge waarde van geherinvesteerde dividenden op de lange termijn.
De lezers die in Nederland kunnen trouwens terecht op de Nederlandse website Analist.nl met alles over dividend aan.